Bericht

Drie interessante momenten deze week. Woensdagavond ben ik langs geweest bij Karin Witte, mijn fysiotherapeute. Ik had nog steeds last van mijn onderrug en met name een plek net buiten de ruggegraat. Kwam waarschijnlijk door het lopen met een volle rugzak in Parijs. Kreeg oefeningen mee om dit te corrigeren. Volgende week een nieuwe afspraak waarbij ze met name aandacht zal besteden aan mijn buikspieren. Donderdagavond bezocht ik in Tivoli/Vreedenburg (Utrecht) een bijeenkomst van Milieudefensie (lid sinds 1984!) dat in het teken stond van de rechtszaak tegen ING. Zeer informatief en tevens vermakelijk oftewel leerzaam. Zaterdag bezocht ik de OBA Javaplein waar het Repair cafe Linux informatie gaf over het overstappen en installeren van Linux. Windows 10 gaat binnenkort over op Windows 11. Mijn computer uit 2013 kan dat niet aan tenzij ik een bepaalde chip installeer. Maar de overgang naar Linux is niet echt simpel, leerde een aantal Youtube-filmpjes die specifiek ingingen op Linux Mint. Wacht het voorlopig dus maar even af, vooral omdat een aantal apps daarop niet meer werken al zijn daar wel alternatieven voor. Het zij zo.

Deze week stond vooral in het teken van mijn zangbijdrage aan de zondagsdienst in de kapel van het OLVG. Daar zong ik in een kwartet, samengesteld uit projectleden van het OLVG-koor, Taizee liederen. Viel niet mee want we hadden maar een week de tijd om het te repeteren. Na de dienst kreeg ik een compliment van een patient in een rolstoel. ‘Wat heeft U een mooie stem!’ Dat is me nog nooit gezegd. Woensdagmiddag heb ik meegeholpen bij de inrichting van de Afro bib in het Blauwe Huis in de Indische buurt. Was een klein begin van een omvangrijk project, opgezet door Kibret Mekkonen. Vrijdagavond bezochten wij het Zonnehuis in Amsterdam Noord waar een vriendin van ons, Yvonne, in een koor zong. Het repertoire was een medley van oude en meer recente Nederlandstalige liederen, afgewisseld met optreden van een cabaretgroep en solo zangers. Een bijzonder optreden in een bijzonder gebouw!

Voor het eerst weer voorzichtig gelopen deze week. Het ging niet echt lekker, had erg veel last van mijn luchtwegen en mijn rechter hamstrings. Maandagavond aanwezig bij de redactievergadering van de leukste van Amsterdam Oost, #Dwars. Altijd gezellig. Het ging met name over het jubileumnummer 250 dat uitkomt op het moment dat Amsterdam haar 750 jarig bestaan viert. Extra aandacht voor oude #Dwarsen met bijdragen van schrijvers uit Amsterdam Oost. Zaterdag naar Breda geweest om een lezing bij te wonen van de dirigent Ad van Unen van het projectkoor Qui Vive. Ze voeren deze zomer in Frankrijk het werk Voices of Light van Richard Einhorn uit. Dit werk is geinspireerd door de stomme film La Passion de Jeanne d’Arc. De lezing ging met name over het leven van Jeanne d’Arc geplaatst in het tijdperk waarin ze leefde en op de brandstapel eindigde. Natuurlijk gelardeerd met muziekfragmenten. Dit bijzondere werk is in september ook te beluisteren in Delft en Breda.

Dit keer een drukke week wat mij betreft. Dinsdagochtend zijn we naar het Scheepvaartmuseum gegaan, speciaal vanwege de daar getoonde winnende schilderijen van televisieserie De verdwenen Meesters. Bijzonder is dat een overbuurman van ons, meesterschilder Bram Stoof, de winnaar is van een van de opdrachten. Die middag had ik een training, georganiseerd door Samenspraak Oost. Veel taalcoaches zoals ik, kregen een aantal dilemma’s voorgeschoteld. Dat leverde interessante discussies en inzichten op bij mijn vier tafelgenoten. Vrijdag had ik een afspraak met Kibret Mekkonen, de grote man achter het Amsterdams Buurfilm Festival. Hij interviewde mij over mijn bijdrage aan het festival, een docu over de toegankelijkheid van het Amstelstation voor mensen met een fysieke beperking. Wordt in april uitgezonden op Salto Amsterdam. ’s Avonds bezochten wij het Muziekgebouw aan het IJ waar de Johannes Passie van Bach werd uitgevoerd. Een schitterende uitvoering door Capella Amsterdam met hele goede solisten. Zaterdag liepen we mee met de demonstratie tegen Racisme en Discriminatie. We voegden ons in bij het Weteringcircuit en hebben op het Museumplein een aantal sprekers gehoord. Omdat we ’s avonds zijn wezen uit eten bij Restaurant Le Hollandais haakten we op een gegeven moment af. Toch nog onze solidariteit kunnen tonen!

Een rustig weekje waarbij ik vooral last had van mijn onderrug en rechtervoet. Het lopen met een rugzak door Parijs is niet goed voor mijn rug blijkt. Door de door Karin jaren geleden voorgeschreven oefeningen, hoop ik de pijn en klachten te verzachten. Mijn huisarts diagnostiseerde de pijn in mijn rechtervoet bij de aanhechting van de grote teen als slijtage aan het kraakbeen. Daar is helaas weinig aan te doen. Volgens haar zal de pijn geleidelijk aan weggaan. Maandagavond was ik bij een overigens slecht bezochte bijeenkomst over het evenementenbeleid in het Oosterpark. De Vrienden van het Oosterpark waren gelukkig wel goed vertegenwoordigd en probeerden wat tegengas te geven tegen de ambitieuze plannen van de gemeente Amsterdam. Wordt vervolgt zullen we maar zeggen. Vrijdagmiddag afgesproken met mijn taalmaatje Mary. Vakantie-ervaringen uitgewisseld, zij was een paar weken in de USA, een week bij de Burning Man in Miami en twee weken met haar zoons in San Francisco. Ik had het natuurlijk over mijn trip naar Parijs (zie week 10).

Deze week een paar dagen de deur uit geweest. Met de Eurostar naar Parijs waar we een aardig hotelletje hebben geboekt vlak bij le Marais. Bijna alle geplande tripjes kunnen doen. Dinsdag naar het musee Rodin, een echte aanrader, gevolgd door het musee d’Orsay, een vooral door groepen bezochte, veel te populair museum. Komt natuurlijk door het mooie, voormalige treinstationsgebouw en de uitstekende collectie.

Woensdag bezochten we de leuke wijk Montmartre waarbij we een alternatieve route buiten de gebaande paden hebben gevolgd. Een wijk met veel historie en herinneringen aan kunstenaars. Het Monmartre museum geeft daarvan een mooi overzicht. De wijk is ook bekend door de vele muzikale initiatieven waarvan de eerste op onderstaande foto is te bewonderen.

De donderdag hebben we de wijk le Marais verkend, een oude, centraal gelegen wijk met bijzondere monumenten en herenhuizen. Op vrijdagochtend lazen we het bericht dat bij de Gare du Nord een bom uit de Tweede Wereldoorlog was gevonden. Dat betekende dat we ons bezoek nog met een dag hebben verlengt. Door een gunstig tijdsslot konden we de vernieuwde Notre Dame bezoeken. Ziet er mooi uit maar ook daar een drukte van belang. Zie hieronder een impressie van het interieur.

Aan de buitenkant wordt er overigens nog flink gewerkt aan het opknappen van de oude kathedraal. De rest van de middag hebben we een kort bezoek gebracht aan de bekende begraafplaats Pere La Chaise. Een verzameling deels vergane familiegraven waartussen vele beroemdheden liggen begraven. We hadden geen zin om daar naar op zoek te gaan. Afsluitend s’avonds bij de begraafplaats heerlijk gegeten.

Zaterdag hebben we gelukkig mee kunnen liften met de Eurostar naar Amsterdam. Vanwege de uitgevallen treinen waren alle ritten uitverkocht. Maar via een beetje verplaatsen van en naar vrijkomende stoelen kwamen we toch redelijk geriefelijk in Amsterdam aan.

Deze week hadden we twee eetafspraken thuis en een buiten de deur. Dinsdag kwam onze bovenbuurvrouw eten waar we wekelijks onze was doen sinds onze machine stuk is. Lekker bijgepraat en alvast de ALV van onze VVE voor besproken. Woensdag kwamen mijn schoonzus en zwager Do en Renee bij ons eten. Ze hadden het Van Gogh museum bezocht en daar de reguliere tentoonstelling bekeken. Na het eten spelen we altijd een kaartspel, waarbij ik steevast altijd verlies. Donderdag dus de ALV waarbij ik twee punten heb ingebracht. Onze combiketels zijn in 2027 aan vervanging toe maar kunnen minstens tot 2030 perfect functioneren. De VVE gaat daarin mee. In 2014 zijn onze zonnepanelen gesplitst en heeft iedereen een omvormer gekregen. Die gaan zo’n tien jaar mee maar doen het nog allemaal. Wel iets om in de gaten te houden was mijn advies. En vrijdag hebben we bij Myrthe en Roeland gegeten. Ze hebben hun woning in Floradorp (Amsterdam Noord) verbouwd, een grote verbetering. Myrthe had heerlijk gekookt en Roeland voorzag ons van drank. Mooie afsluiting van de week.

Een rustige week waarbij ik tweemaal heb gelopen. Niet echt het vermelden waard. Donderdag begon het OLVG-koor met de eerste repetitie voor een uitvoering op Goede Vrijdag, 18 april a.s. We zingen korte liederen om de staties heen. Zaterdag met Christa naar het H’ART museum met tentoonstellingen in het kader van Amsterdam 750 jaar. Een beetje een tentoonstelling met weinig lijn over de verschillende stadsdelen en wat daar in het verleden heeft gespeeld. Interessanter is de tentoonstelling met aandacht voor de vrouwen die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de geschiedenis van Amsterdam. De moeite waard. Tot slot zondag naar een film geweest over mijn oude folkheld Bob Dylan waarin het met name over zijn beginjaren in New York ging. De acteur die Dylan speelde kon verbazingwekkend goed zingen met de voor Dylan zo kenmerkende nasale stem. Ook een aanrader!

Op zondag heb ik op mijn Linkedin pagina deze bijdrage gepost: In de 47 jaar dat ik hardloop heb al heel wat hypes en technische ontwikkelingen meegemaakt, maar wat ik de laatste tijd steeds meer zie is nieuw voor mij. Bij het huidige koude winterweer zie ik loopsters, maar vooral veel lopers in korte broek lopen. Ik heb geleerd dat dat alleen nuttig is bij wedstrijden omdat je dan voluit gaat. Uit boekjes (internet en loopbladen bestonden nog niet) heb ik overgehouden dat vanaf ca 15 graden een korte broek kan worden gedragen met daarop een t-shirt. Boven de 20 graden loopt een singlet op short het lekkerst. Wat heb ik gemist om deze nieuwe trend te begrijpen? Je lichaam wil je benen warm houden en die energie kan je niet gebruiken voor het lopen. Tot nu toe is hij al 190 bekeken!

Woensdag was mijn nicht Conny met haar partner Georg op bezoek. Ze wonen in Enschede en waren op weg naar Leidschendam. Bij de tussenstop in Amsterdam hebben ze familiefoto’s uit het album van haar ouders bij mij afgegeven. Ben daar heel blij mee. Donderdag met Annette, redacteur bij de #Dwars, naar de opening van de tentoonstelling Poetry of the people in hert Wereldmuseum geweest. Ze gaat daar een artikel aan wijden waarbij ik daarbij foto’s maakte. Zeer de moeite waard die tentoonstelling met een bijzonder optreden van Meral Polat!

Woensdag heb ik met mijn taalmaatje Mary gewandeld over het Cruquiuseiland waar ze momenteel woont. Een interessante gemeleerde stedelijke omgeving. We zien elkaar drie weken niet omdat ze twee weken naar de VS gaat waar ze is geboren en getogen. Ze gaat eerst naar Miami naar The Burning Man en daarna naar haar twee zoons in California. Toeval of niet. Op het Buurt Film Festival werd een documentaire vertoont over het eiland waarbij haar appartement duidelijk in beeld komt. Overigens een zeer kritische docu richting de gemeente Amsterdam. En niet alleen in deze film maar ook in andere docu’s zoals die over de ravelrand, de Baaibuurt West, dat waarschijnlijk volledig wordt gesloopt ten faveure van torenflats die pas over vijf a tien jaar daar kunnen staan. Dit omdat er eerst een zandlaag van minstens vijf meter dik op wordt gelegd dat in die periode moet indikken. Mijn docu werd overigens goed ontvangen. ‘Kort maar krachtig’ kreeg ik als commentaar. Vanaf nu te zien via de site van de ABFF in de filmcocktail 1.