De Karoo en Wilderness

 

Op weg naar Wilderness rijden we door de adembenemende Karoo, een steppeachtig gebied.

3101_02

Lange stille weg door de Karoo

3101_03

De Karoo

We pauzeren in het onverwachts aardige Uniondale in een leuk etablissement (antiquariaat annex restaurant). Daar komt Albertien er achter dat ze haar handtas is vergeten mee te nemen uit Graaff-Reinet. Frits komt met de suggestie om de uitbaatster te bellen en aan de reisleider van een groep Nederlanders te vragen of er iemand uit Amsterdam in de groep zit (die groep hebben we zien arriveren al liggend aan het zwembad). Dat telefoontje plegen we op onze bestemming Wilderness. De reisleider geeft aan dat er inderdaad Amsterdammers in de groep zitten maar ook dat zij in dezelfde periode als wij in Kaapstad zijn. We spreken af dat hij de tas meeneemt en dat we vlak voor Kaapstad weer contact met elkaar zullen hebben. Ons B&B ligt vlak aan de kust maar wel ver van het centrum van Wilderness. Gelukkig zijn er een hotel en drie restaurants in de buurt. We hebben een schitterend appartement maar alleen vanaf een zitje buiten zicht op de Indische Oceaan. Bij bewolkt weer brengt een lange houten trap ons vele treden lager op het strand. We houden een korte wandeling en spotten allerlei vogels.


3101_04

Strand en Indische Oceaan

3101_05

Meeuwachtige vogel op het strand

’s Avonds dineren we in het nabijgelegen restaurant. Alweer buffet op het menu maar wel van goede kwaliteit!

 

Dag 31
Bij wederom bewolkt en mistig weer besluiten we in het Wilderness National Park te gaan wandelen. We nemen de Pied Fisher Trail (11 km easy). Andere trails blijken vanwege wateroverlast deels niet toegankelijk. Park blijkt een groots woord. We wandelen bijna direct het park weer uit door een villawijk richting strand. De houten steigers langs een waterloop zijn aardig maar door aanleg en onderhoud niet overal begaanbaar. Na een flinke strandwandeling steken we ergens de duinen door en bereiken we weer het park. In het centrumpje van Wilderness drinken we koffie, doen we boodschappen en raadplegen we onze mail. De tweede wandeling is teleurstellend: voor bijna de helft over een macadamweg die menig automobilist als racebaan gebruikt. Albertien ondervindt door al het stof erg veel last van haar contactlenzen.


0102_01

Zicht op Wilderness vanuit het National Park

0102_02

Camping in het National Park

De kust is zo volgebouwd met woningen en hotels en restaurants dat er helaas weinig natuur is overgebleven. Dit gebied is voor de natuurliefhebber duidelijk geen aanrader! Thuis genieten we nog even van de zon en kookt Albertien een heerlijk maaltje.