Dag 2Ruim een half uur te laat konden we gelukkig nog ontbijten: een simpel ontbijtbuffet. De uitbater van het backpackershotel betuigde zijn spijt voor het niet ophalen van vliegveld en zei toe de vergissing tot op de bodem uit te zoeken. De receptioniste dacht dat we de 4e i.p.v. de 2e zouden arriveren. Vreemd genoeg was ons appartement wel vanaf de 2e januari gereserveerd! Daarna zijn we te voet Pretoria gaan verkennen. Op de heenweg hebben we de Unity Buildings bekeken, het regeringscentrum.
Unity Buildings, Pretoria
In het centrum kopen we simkaarten, adapter voor de contactdozen etc.. Voor de lunch nemen we koffie met lekkers op Church Square waarop het Krugermonument staat.
Krugermonument, Church Square Pretoria
Daarna gaan we naar het nabijgelegen Krugerhuis. Een interessant monument in de geschiedenis van Zuid Afrika. De in een schuur opgestelde tentoonstelling maakte duidelijk dat de Boeren tijdens de Boerenoorlog veel meer steun hadden dan de Britten. Kruger (president van Transvaal) probeerde in Europa geldschieters te vinden voor zijn strijd. Tevens zocht hij dominees en onderwijzers voor de boerengemeenschappen. Zo is mijn oudoom Hendrik van Putten (onderwijzer van beroep) eind 19e eeuw in Zuid Afrika beland.
Krugerhuis Pretoria
Terug rusten we uit op het terras bij ons apartement, gelegen naast een zwembad. We beschikken tevens over een nabijgelegen keuken met alles erop en eraan. ’s Avonds eten we in de buurt in een pannenkoekenhuis.
Albertien op het terras bij selfcontained appartment
Uitzicht vanaf terras op het zwembad
Dag 3Op weg naar het centrum van Pretoria bezoeken we het Pretoria Art Museum. De collectie bestaat vooral uit afstudeerwerk van studenten (niet onaardig) maar ook uit landschappen en straten in Pretoria van Pierneef (mooie aquarellen). In een tentje vlakbij nemen we koffie en ijs als lunch. Daarna lopen we door naar het National Cultural History museum. Een ontzettend groot gebouw waarvan opvallend genoeg de meeste ruimtes leeg staan. Verder is het een ratjetoe en eerlijk gezegd niet of nauwelijks de moeite van het bekijken waard. Terug nemen we de bustaxi, een personenbusje die je overal in de stad staande kunt houden. Niet duur (ca 10 ZAR) maar je zit wel krap want vol met voornamelijk zwarten. Bij ons backpackers hotel eten we het dagmenu voor een schappelijke prijs. We waren lekker gemaakt met lamb chops met jacket potatoes en salad. We krijgen echter puree uit een pakje, worteltjes en erwten uit de diepvries plus een karbonade. Helaas is de wijn ook al niet te zuipen. Kortom: een middelmatig hotel maar redelijk aan de prijs: 400 ZAR per nacht.
Dag 4Al eerste halen we de huurauto voor de rest van de vakantie op, een Toyota Corolla, even voorbij het centrum. Albertien rijdt met zweet in haar handen terug naar het hotel. Links rijden in een vreemde auto blijft lastig. Gelukkig blijkt de Tomtom het uitstekend te doen en is de in Nederland gedownloade wegenkaart heel accuraat. Na het uitchecken in het hotel gaan we op weg naar Magaliesburg. Onderweg stoppen we als eerste bij het Voortrekkersmonument, in 1948 opgericht ter nagedachtenis van de Grote Trek in de 19e eeuw.
Zicht op het Voortrekkersmonument, Pretoria
Een erg interessante plek maar natuurlijk wel erg eenzijdig pro Afrikaanders en boerenbelang. Het museum en monument geeft een beeld van de Grote Trek in 1830 van Kaapstad naar de binnenlanden van Zuid Afrika, de toenmalige republieken Transvaal en Oranje Vrijstaat. Verder brengen we ook nog een bezoek aan het fort Schanskop, een vlakbijgelegen verdedigingsveste.
Fort Schanskop, Pretoria
Zicht op Pretoria vanaf het Voortrekkersmonument
We zijn nauwelijks op weg naar Mageliesburg of er breekt een noodweer los. Hendrik stuurt ons een sms dat bij hem de elektriciteit is uitgevallen en zijn land is ondergelopen. Rond half vijf arriveren we in Magaliesburg waar Hendriks zus Elena ons opwacht bij het benzinestation. Ze heeft haar kleinzoon Heinrich bij zich die eerst nog wat moet wennen aan het vreemde gezelschap.
Elena en Hendrik in Matlapa Lodge
Elena spreekt rap, voor ons onverstaanbaar Afrikaans, maar ze blijkt gelukkig ook engels te beheersen. Ze begeleidt ons naar onze overnachtingsplek Matlapa Lodge, dat even buiten het dorp aan een zandweg ligt. Eigenaren Gustav en Rika (zus van Hendrik) zijn naar de Kaap en jongste dochter Elmi neemt de honneurs waar. Ze blijkt een prima kokkin te zijn die ons ’s avonds op citroenkip, salade, boternoot en asperges trakteert. Ze kookt voor derden en geeft kooklessen. Lijkt ons een aanrader! Zie Cook-sister. We kunnen het in ieder geval heel goed met elkaar vinden.